“Kaygı ve belirsizlik öğrencileri okuldan soğuttu”

“Kaygı ve belirsizlik öğrencileri okuldan soğuttu”

“Uzaktan eğitimle öğrenciler kendi sorumluluklarını aldı”

İSTANBUL – Korona virüsün öğrencilerdeki ruhsal tesirine değinen Psikoloji Kısmı Lideri Dr. Öğr. Üyesi Nevin Eracar, pandemi sürecinin oluşturduğu dert ve belirsizliğin öğrencileri okuldan soğuttuğunu kaydetti. Eracar, uzaktan eğitimin en büyük avantajını ise öğrencilerin kendi sorumluluklarını alma şuuruna ulaşması olarak yorumladı.

Covid-19 nedeniyle tüm dünyada aylarca süren karantina, eğitimi de olumsuz etkiledi. Tahsil sürecini meskenlerinden, uzaktan eğitimle yürüten öğrencilerin başta teknik (internet, tablet, bilgisayar) aksaklıklar olmak üzere aile içinde de ders ortamının tam manasıyla sağlanamaması üzere nedenlerle sıkınlar yaşadığını tabir eden İstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi Psikoloji Kısmı Lideri Dr. Öğr. Üyesi Nevin Eracar, pandemi sürecinin anaokulu, ilkokul, ortaöğretim, lise ve üniversite çağı için farklı tesirlerinin olduğunu belirtti.

Uzaktan eğitimin okul ve derslerden soğumaya neden olduğunu belirten Eracar, “Öğrenci, genç bu süreçte kendini geleceksiz hissetmeye başladı. Giderek ofisler kapanıyor. İşverenler bir ofiste çok daha fazla sayıda kişinin yapacağı bir işi meskende daha az şahsa yaptırmanın yollarını bulmaya başladı. Meskenden çalışmayı isteyen birtakım dallara de bu süreçte yol açıldı. Bu da işsizliği arttıran bir durum. Öğrencilerin en büyük telaşı işsizlik korkusudur. Gençlerimizdeki bu geleceksizlik çok ürkütücü. Bu yüzden de ‘okusam ne olacak’ diye bir atalete düşebiliyorlar” açıklamasında bulundu.

“Aile içi çatışmalar arttı”

Sürecin çocuk ve gençler üzerindeki ruhsal etkililerine değinen Eracar, “Okul çağına anaokulundan itibaren başlamış olan bir çocuğun okuldan kazanacağı en değerli şey toplumsal bağlar, akran ilgileri ve daha da değerlisi aileden, anneden ayrışma, bağımsızlaşma ve kendine ilişkin bir dünya oluşturma fırsatı bulmasıdır. Bu fırsat şu anda yok. Küçük yaş kümelerindeki çocuklarda gerileme diyebileceğimiz kadar ileri bir düzeyde aileye, anneye tekrar bağlanma, içinde bulunduğu alanda sıkışıp kalma durumu yaşanıyor. Ergenlik çağındaki öğrencilerde ise ailede büyük çatışmalar yaşandığı görülüyor. Zira çocuğun aileden ayrışabilmesi için bir aralığa gereksinimi var. Aile bu arayı ekseriyetle koruyamıyor. Çocuk meskende diye güya küçük bir çocuk üzere davranabiliyor. Bu durumda da ergen, ailesini biraz itmek zorunda kalıyor. Bu itme de duygusal çatışmalar, özel çatışmalar, toplumsal çatışmalar halinde gösteriyor kendini. Küçük yaş kümelerinden kimi çocuklar ise bu süreçte bebekleştiler” dedi.

“Öğrenciler sorumluluklarını aldı”

Uzaktan eğitimin üniversite öğrencilerini nasıl etkilediğini yorumlayan Eracar, “Uzaktan eğitimin avantajını öğrencilerime sorduğumda, ‘Okula ulaşım için yolda çok vakit harcıyorduk artık tek tuşla bilgisayardan derse girebiliyoruz’ dediler. Tek avantaj olarak bunu söylediler. Bir de üniversite öğrencisi bu süreçte kendi sorumluluğunu almak zorunda kaldı. Yani derse girerse öğrenmiş olacak, girmezse de eğitimden yoksun kalacak. Öznel kararıyla derse girip, girmeme seçimini yapmış oldular. Bunu da uzaktan eğitimin öğrenciler üzerindeki bir öteki avantajı olarak yorumlayabiliriz. Dezavantajlarına bakacak olursak da akran münasebetleri yok oldu. 18-24 yaş aralığı ergenliğin son etabıdır ve bu yaş aralığı üniversite öğrencisi için hayatta nasıl bir yol izleyeceğine karar verdiği periyottur. Bu periyotta yapayalnız kaldılar. Bu noktada hocalar da onlara yardımcı olmak için farklılıklar ortaya koymalı. Öğrenciye ulaşabilmek için elinden gelen çabası göstermeli” diye konuştu.

Uzaktan eğitimde öğrencilerin yaşadığı problemlerden bahseden Eracar, “Çocuklar konuttan derslere bağlanırken teknik sıkıntılarla karşılaşabiliyor. Bu sorun çözülse bile ‘Ev kaç odalı, çocuğun kendi başına dersini yapabileceği bir odası var mı, o oda çocuk için özel olarak ayarlanabiliyor mu?’ bütün bu faktörler uzaktan eğitimin eğitime benzemekten çıkmasına sebep oldu. Çok küçük bir kesim lakin bu koşullara adapte olarak öğrenmeye devam edebiliyor” dedi.

“Görüntülü ders anlatımı motivasyonu arttırıyor”

Çok tartışılan derste ‘kamera açma’ problemini pahalandıran Eracar, “Bu mevzuyu öğrencilerime sorduğumda; “Hocam siz kamera açtırıyorsunuz, açtırdığınız için biz derse daha dikkatle katılıyoruz” yanıtını aldım. Bütün gün bilgisayar başında kalmak herkes için güç ve yorucu. Bu durum eğitimcilerin de motivasyonunu düşürüyor. O yüzden öğrencinin kamerayı açması eğitimcinin motivasyonunu da yükseltiyor. Derste kamera açtıran hoca ile açtırmayan hocanın derse iştiraki, motivasyonu ve dersin canlılığı çok farklı” tabirlerini kullandı.

“Okula tekrar adaptasyon sağlanmalı”

Yüz yüze eğitime yine başlanması durumunda bilhassa küçük yaş kümelerinin tekrar okula adapte olmaları gerektiğinin altını çizen Eracar, “Öğretmenlerin bu periyodu aşmak üzere özel adaptasyon çalışması yapmaları gerekir. Bunun için de öğretmenlerin uygun programlarla eğitimler almaları gerekiyor. Yaparak ve yaşayarak öğrenme metotlarını öğretmenlere tekrar kazandırmak lazım. Ailelere de bu noktada kıymetli misyonlar düşüyor. Ebeveynlere tavsiyem; gencin ne düşündüğünü, ne yapmak istediğini kendisinden dinleyin. Ona bir şey tavsiye etmek, nasihat vermek, yol göstermek yerine mevzuların kendisi tarafından söz edilmesine fırsat verin. Gencin yol bulması için biraz geride kalın” biçiminde konuştu.

Bu süreçte teknolojiye bağımlılık evresine gelindiğini söz eden Eracar, “Teknoloji bağımlılığını kışkırtan şey dijital dünyanın kendini dayatmasıdır ve bunun kaçışı yok. Bütün sorun araçları fonksiyonel kullanmayı öğrenmektir. Evvelce muhakkak bir yaşa gelmeyen çocuğun eline tablet vermeyin deniyordu artık anaokulu çocuğunun programı bile dijitalleşti. İnsanoğlu dünyanın değişen ve gelişen şartlarına adaptasyonla mutasyona uğruyor” diyerek kelamlarını sonlandırdı.

Kaynak: İhlas Haber Ajansı

Bir önceki yazımız olan Alkollü sürücü hem kaza yaptı, hem de alkolmetreyi üflemeyip gazetecilerden kaçtı başlıklı makalemizde Eki̇p, kaza ve polis hakkında bilgiler verilmektedir.